KENDİNİZİ SEVMEYİ DÜŞÜNDÜNÜZ MÜ?

Çok klasik bir cümle ile söze başlamak istiyorum. “Kendini sevmeyen başkasını sevemez” Düşündüğünüzde gerçekten ne kadar doğru bir söz olduğunu fark edeceksiniz. Çünkü kendinize değer vermeden kendinizi önemsemeden en önemlisi de sevmeden başka insanı sevemez başka insanlar tarafından da sevilemezsiniz minnoşlar. Kendinizi sevmenizden kastım kendinizi müthiş derecede beğenip içinizde küçük küçük egocuklar oluşturmanız değil tabi ki. Sadece kendinize inanıp dünyanın en mükemmel varlığı olmasanız da “YETERLİ” olduğunuza inanmanız.
Bunun içinde öncelikle dışarıdaki sesleri susturup kulakları olabildiğince tıkamak gerek. Siz kendinizi bilip inandıktan sonra dışarıdaki sesler sizi ne kadar etkileyebilir? Mesela büyüklerimiz “Ağzı olan konuşuyor,milletin ağzı torba değil ki büzesin” gibi sözler söyleyerek ne güzel söylemiş. Sevmeyi ve sevilmeyi ilişki bazında ele alacak olursak kendizi sevmeden özsaygınız olmadan bir ilişkiye başlarsanız vay halinize. Çünkü bu durumda tüm benliğiniz karşı tarafın isteklerine arzularına göre şekil alacaktır ve siz siz olmaktan çıkacaksınızıdır.Ve genelde bu durumu kabul eden insanlar sevgi açlığı çeken kendilerini sevmeyen insanlardır. Açlığını çektikleri bu bir parça sevgi uğruna başkalarının yaşamlarını yönetmelerine izin veriyorlar. Bırakıyorlar başkaları onlara ne yapacaklarını,ne yapmayacaklarını,neye inanacaklarını,ne giyeceklerini,nasıl davranacaklarını söylesin. O bir papatya istiyor ama siz dikenli bir gülseniz bu sizin suçunuz değil. Eğer istediği bir papatyaysa neden gül alıyor ki zaten veya papatya isteyen birinin gülü niye siz olasınız? Bunlar belki çok ince çizgiler ama sizin hayatınızı şekillendirecek çizgiler. Bu çizgileri göz önünde bulundurup kendinizi seveceğiniz en önemlisi de öz saygınızı kaybetmeden ayakta kalabileceğiniz ilişkiler,dostluklar yaşamanız dileğiyle. Öpüldünüz minnoşlar.